Bu gün yine içimde bir hayli sıkıntı var,
Hep aklımda Allah’tan uzak olma hali var.
O'na yakın olmayı nasıl becereceğiz?
Bunu nasıl sürekli hale getireceğiz?
Çıkışı zor bulunan labirent içindeydim,
O sırada imdada yetişti Muhammedim.
Hep gülen gül yüzünden nurlar saçıyor idi,
Etrafımda dönerek o nurlar halelendi.
Nurlar saçan gül yüzü bir müddet seyre daldım,
Sonra kendime gelip heyecanla atıldım,
Dedim ki: “Ey Sevgili bize neden gelmezsin?
Bu zaman-ı ahirde istimdat etmez misin? ”
“Seni çok seviyoruz, hem de canı gönülden,
Kurtuluşumuz için yardım bekleriz senden.”
Dedi ki: “Ümmetimi bende çok seviyorum,
Hep sizleri düşünüp endişe ediyorum,”
“Kolay yolu bırakın şefaat aramayın,
Peygambere, veliye sakın bel bağlamayın.”
“Ben götüremem sizi Münteha’nın dışına,
Ordan öteye yalnız gidilir tek başına.”
“Allah ister hep yalnız O’na ulaşmanızı,
Ayakları üstünde yardımsız durmanızı,”
“Allah’tan bir kelime olarak dönünüz siz,
Allah’a muhabbettir sizin ilk göreviniz.”
“Her biriniz bir Mesih olunuz bana kardeş,
Sona ermeli artık on asırlık keşmekeş.”
“İnsanlık bak sizlerden medet bekliyor, koşun,
Şimdi onları Rabbe ulaştırmakla coşun.”
Bende dedim cevaben: “Ey Gül Muhammed’imiz,
Bunun şuurundayız, bizler sana kardeşiz,”
“İnşallah hep daima olacağız kardeşin,
Olacağız sen gibi, belki senin bir eşin.”
Benim Sevgili Rabbim, benim Güzel Allah’ım,
Bizlere bunu daim nasip eyle Allah’ım.
(19. Kasım. 2004 - İzmir)
Ali OskanKayıt Tarihi : 15.7.2008 19:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çok uzun dinlendin dost, yaramış.....
Vaktim olduğunda diğerlerini de okuyacam....
Teşekkürler, saygılar, muhabbetler
TÜM YORUMLAR (1)