Kimsesizlerin kimsesiyim,
Sana karşı kimsesizim.
Seni gördüğüm zaman,
Başlıyor sensizliğim.
Sen olmadığın zaman,
Kendimde değilim,sendeyim.
kücücük aglamaklı bir bakişin,
çözer beni kolayca.
bir damla gözyaşin,
alir canımı o anda.
kenetlenmiş,
kapanmış,
Merhamet eyle ey yar,gözlerime sen olsun bugün,
Hergün meyleyliyor aksime sensizlik yüklü ölüm.
Etme sakın saçlarına bühtan,onlar ne güzeldir bana,
Kokar bir tütsü gibi,savurur beni şu emsalsiz mehtaba.
Ben bir bombayım,
kimsesiz,
pimsiz,
beni bir gül bahçesine attılar
ve kaçtılar insanlardan habersiz.
yanlızdım.
Düşen sararmış her sonbahar yaprağı,
Kuruyan bir öpüştür dudadklarında…
Gözlerinden dökülen her ıslanmış gözyaşı,
Nemlenmiş bir ölümdür yanaklarımda…
neredeysen duy sesimi
feryadımı,
gözyaşlarımı duy,
sitemlerimi,
ahhlarımı duy.....
neredeysen duy sesimi,
Kalbimde ilk defa seninle açan siyah renkli çiçekler,
hiç alışmamış kalbimi,yerinden oynatır,titretir.
canını verdi gözlerinin ruhuna,elimdeki bütün kalpler,
ölsem bile ruhum seni hep takip edecektir...
bak bana,gözbebeklerin bütün ruhumu sarsın,
çiçek almaya gittim.
varmış her renkten ceşidi.
her renginden ikişer tane istedim,
hemen dedi,
ihtiyar çiçekçi.
hiç görmemiştim
Beni sana unutturan,
Sıcak bir güz günüydü.
Benim unutmamım tek yolu,
Soğuk,yalnız bir ölümdü.
Bir aşkımız vardı geride kalan,
Bagımız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!