İktidar - muhalefet, iki ayrı uç… Günümüz burjuva demokrasilerinin ayrılmaz, ayrılamaz ikilisi… Hep söylenir, “İktidar her türlü devlet yönetiminde vardır ama yalnız muhalefetin olduğu yönetimlere demokratik yönetim denir,” diye. Doğru bir söz...
Bir yerde muhalefet yapabilme özgürlüğü varsa eğer, bireysel ve toplumsal söylem ancak o zaman kendisine bir yaşam alanı nulabilir. Öte yandan muhalefet yoksa ya da muhalefete imkân tanınmıyorsa orada baskı ve zulmün hâkim olduğu bir yönetim var demektir.
Demokrasinin asıl göstergesi muhalefettir. Toplumsal ve hatta bireysel gelişmenin en önemli dinamiği…
Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olma durumu demek olan muhalefet sözcüğünün ifade ettiği anlam bu kadarla sınırlı değildir elbette. Muhalefete yalnızca bu anlamıyla bakmak eksiktir. Bu kelime yol gösterici bir unsur olma iddiasını da içinde taşımalıdır aynı zamanda.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
muhalefet.. alalım münazarayı elimize,parçalayalım o zaman, uyan kısmını alalım da ortamına koyalım güzelle$sin kar$ıtlıklar, uymayanı atalım çöpe ki inandığımız değerlerin mahkemesi kurulsun..
Tabi bir de yürütmenin, muhalefete muhalefet etme gibi bir alışkanlığı var ki. Sanırım bizdeki az gelişmiş görüntülü tabloda başrol bu başlığın altındaki acemi oyunculara verilmiş.
Söyledikleri her söz yanlış anlaşılan ve söyledikleri herşey maksadını aşan oyuncular... Acemi ya da art düşünceli..
Emeğinizi kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta