Muhabbetim Var Şiiri - Mehmet Şahan

Keldani, Güldani toplanıp gelmiş,
Gerdani, Zerdali selamı vermiş,
Kirmani dostlara bakın ne dermiş?
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”

Her türlü selamın başımın tacı,
Dost sözü bal olur, olsa da acı…
Başka yerde olmaz gönlün ilacı
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”

Kirmani, Fedai, Develi burda,
Şola’yla Çakır’ım âşıklar Yurd’a.
Her biri Koç, yiğit; benziyor Kurd’a,
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”

Bazen de Görenli, Akbulut gelir,
Gelirken, giderken edebin bilir,
Hakiki dost için çiğ tavuk yenir
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”

Bahattin Karagöz bir umman gibi,
O kadar sığ değil görünmez dibi
Her zaman hazırdır, dostun tabibi,
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”

Çelikten güçlüdür bağımın harcı,
Hilalle süslenir kalemin burcu…
Unutmak mümkün mü Allah’a borcu,
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”

Biçare Şahan’ım, bir aciz kulum,
Dost ile güçlenir kanadım kolum,
Dostlar dergâhına düşerse yolum,
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”