Muhabbeti Doyumsuz Şiiri - Seyfi Karaca

Ama öyle ama böyle..
Senet sepet kayıt kasamet
Sen varsan bunların hiçbirine luzum yok
İnsan Ismiyle andığım sevgili
Sen varsan volta kesinimli trapez mekan
Ve mumlu mektuplar ağzı dili
Müebbete mahkum ve mühürlü
Sen varsan bizi kıskaca kapanlayan parantezlere
Luzum yok, sen varsan sen …
Palmiye ağaçlıklı ufku açık deniz ve tatil
Sen varsan adli dengesi sağlam çatal yürekte
Meyil dönen dünya hayal meyali
Sen varsan dilediğinde yağmur şu uslanmaz
Çocuktan çocuk gönlüme
Sen varsan bunaldığına açık alnında güneş molası gün
Gökyüzü mavinin mavisi dipsiz bucak
Gece gizlisi simsiyah sır
Sen varsan hayat bulduğum..
Sen varsan gözarım, tutkulu arzum
Sakındığımsın
Güz sürgünü eylül sokakları hergazelden
Evrak sicilleri sökmesine inat
Gözlerin varken büyülü
Gülüşlerin mahkum eden, kirpiklerin gardiyan
Sen varken söz bir, sebat bir, kavil bir
Ucucuna gelen yaşam yongalarımızı
Katre gıdım bizi hayatta tutan dengeye
Sen varsan hatır da var hasrette
Değil mi ki muhabbeti doumsuz
Sevgili koyduk adını..?
Sen varsan aşktır hepisi hem dert hem devaya
Haydi haydi aşk..
Gerek öyle gerek böyle
Sonsuzluğun bizzat kendisi

Seyfi Karaca………Eylül / 10