Muhabbet bir beladır ki giriftar olmayan ...

Benim derdi derunum aşık-ı zar olmayan bilmez
Muhabbet bir beladır ki giriftar olmayan bilmez
Halimi

Aşık’ın kalbindeki derdi,iyileşmez bu derdi aşk elinden inlemeyen bilmez.
Muhabbet bir beladır ki tutkun olmayan,o derde düşmeyen bilmez.
Bütün,dertliler dertlerinden şifaya kavuşmak ister,ah-u zar eder,inler kendisini yaratan Yüce Rabbinden merhamet diler,gece-gündüz yalvarır,yakarır bıkmadan,usanmadan derdinden; ya da dertlerinden arınmak ister.Fakat,bir dert vardır ki kalpte açılan bir yara gibi sürekli kanar
acı,elem çeker durur.Oysa mecazi dertlilerin aksine aşk derdine düşen bu dertten gayet memnun ve mesrurdur.İyileşmek,sıhhate kavuşmak onun için dosttan ayrılmak,uzaklaşmak demek olduğundan asla şifa bulmak istemez.Bu bütün hastaların mizaç ve tavrına ters, aykırı bir durumdur.Öyle ise aşk bir hastalık bir mizaç bozukluğu bir maraz değil,bir haldir giyilir zevktir yaşanır demek daha doğru olur.
Aşk elinden inleyen olmazsa benim kalbimdeki gizli derdi bilemez diyor.Aşk-ı Muhabbette öyle bir afet,öyle Hak’tan gelen ve karşı konulmaz bir haldir ki o derde düşmeyen bilmez.İlahi aşka tutulan adeta fırtınaya tutulmuş kuru bir yaprak gibidir.Taktir-i ilahi rüzgarı onu gah göklere çıkarır,gah yerden yere taştan taşa vurur.Hayır ve şer tecellileri karşısında fani varlığından tamamen soyunur.Adeta,aşk-ı ilahi onu imbikten geçirircesine cemal ve celal tecellileri ile halden hale geçirir.Bu bir aşktır giyilir,zevktir yaşanır o derde düşmeyen ne denli tatlı bir bela,bir musibet olduğunu bilemez.O hale erişen kul için hayır ve şer,kahır ve lütuf hepsi
güzel,hepsi hoş ve yerindedir.Zira,dosttan gelir.Dosttan gelen de canla baş üzeri kabulleridir.
Binaenaleyh,tatmadan yaşanmadan bilinmez.Yüce Allah cümle gönül eri Hak dostlarını bu tatlı derde giriftar eylesin.