Muhabbet Şiiri - Hasan Tan

gün gelir imgeler tükenir elbet
tükenir dağ rüzgar
tükenir deniz
al o zaman örgüne nakş et sen beni
yalnızlık en çok sekarattır bak
nefesin nefsimde kor ateş sanki
alışkınım bilirsin yalan beyana
yalnızım ruhumu kemiriyorum
dudağımda kan
kanımda aşk var
ve gölgeler yılkı duvarlarımda
dudaklarım yıkık sensiz Muhabbet.

sultanlar saraylar yapa dursunlar
şehirler de akar dağlara doğru
cüceler savaşsın ve kahrolsunlar
ah canım annem düştün yadıma
ateşler yağdı ak leçeğinden
şimdi minareden sela yükselse
mihraptan taşacak babamın yüzü
yedi yaşım tüm sokaklardan
el verir evrenin yalnızlığına
uyurken sen en nazlı uykunu
muhabbet sen gül bize yeter ki
bende boğulur bütün çığlıklar.

kaç kez tevbe etsem de ben sessizliğe
gözüm çöplüğünde kaldı sevdanın
orman ve deniz çağırır durur
çığlıklar yırtılır ulanır göğe
öyle muamma ki
sorma Muhabbet
sen umut et diye bende bin matem
varsın ilensin tenime yağmur
varsın sıçrasın üstüme çamur
kalbimi mavilik ettim her şeye
kanat çarpsın dursun uçurumumda
denizim sen ol
baharım sen
bir rüzgar olup tut ecelimi
içimde intihar sen ol Muhabbet.