Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Offffff dedimm.... İyi ki 'Muğla' yazısını görüp, sayfaya gelmişim... Hani 'içindeyken' ben özledim Muğla'yı, Bodrum'u, Milas'ı, Marmaris'i Yatağan'ı, Ula'yı...
Nasıl özlenmez memleketim, yok ki bir saatte denize inilen, ordan bin küsur metre yaylaya çıkılan? Azmakbaşında balığı tutup, çıkıp Yılanlı'da serin sofra kurulup, açıp 'yeniyi' karpuz çatalatan suyla içilen bir köşe ülkemde?
Tarhanası, bulguru, makarnası kendinden... Göbeği, çıntarı, zındancığı ormandan... Sütü, yoğurdu, kaymağı yayıktan... Ekmeği, koyun eti tandırdan... Bolluğu, bereketi toprağından gelen memleketim...
Üstüne zeybeği, efesi, Yandım Ayşesi... 'Şu Köyceğiz Yolları' diyen türküsü, derlemesi... 'Ormancı'nın' Belen Kahvesi başka nerde var?
Yaz Kardeşim, yaz... Başkadır Muğla, sözün kısası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta