Özledim Muğla’yı çoktan beri
Bir fırsat olsa da gitsem diyorum
Çocukluk çağıma geri dönüp de
Dereler içinde çimsem diyorum
Ula, Gökova, Akyaka yı
Yatağan, Milas Bodrumu.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Offffff dedimm.... İyi ki 'Muğla' yazısını görüp, sayfaya gelmişim... Hani 'içindeyken' ben özledim Muğla'yı, Bodrum'u, Milas'ı, Marmaris'i Yatağan'ı, Ula'yı...
Nasıl özlenmez memleketim, yok ki bir saatte denize inilen, ordan bin küsur metre yaylaya çıkılan? Azmakbaşında balığı tutup, çıkıp Yılanlı'da serin sofra kurulup, açıp 'yeniyi' karpuz çatalatan suyla içilen bir köşe ülkemde?
Tarhanası, bulguru, makarnası kendinden... Göbeği, çıntarı, zındancığı ormandan... Sütü, yoğurdu, kaymağı yayıktan... Ekmeği, koyun eti tandırdan... Bolluğu, bereketi toprağından gelen memleketim...
Üstüne zeybeği, efesi, Yandım Ayşesi... 'Şu Köyceğiz Yolları' diyen türküsü, derlemesi... 'Ormancı'nın' Belen Kahvesi başka nerde var?
Yaz Kardeşim, yaz... Başkadır Muğla, sözün kısası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta