ve hasret düştü Muğla’nın kollarına
sokaklar boş
geceler sabahlara gitmek istemezken
yeniden kızıla dönüştü gökyüzü..
çok gururlu bir edayla
yalnızlık giyindi sokaklar..
ben üşüyordum..
hissettim yüreğindeki ateşi.
ellerim boş ve
burnumda eşsiz kokun.
ve hasret düştü Muğla’nın kollarına
sokaklar boş
aklımda buruk bir şiir
dudaklarım öksüz..
ellerim dostsuz
Muğla, sen ve kokun
süzülüp iniyor bedenimin en güzel yerlerine..
minik ellerinden
rüya gözlerinden
tertemiz yüreğinden
ve hasret düştü Muğla’nın kollarına
sokaklar boş
Kayıt Tarihi : 6.7.2016 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!