Müfredat Dışı Şiiri - Osman Kızıler 2

1.

- Mukaddeme -

Ders,
İzni verilmiş tufanın zeytine selamıdır
Fizan diye bir yer imlası vardır ya hani
Hani kuşlar nüzul eder de gece karlar boşanır
Hayat abıdır ki içenler nuş - i can bulur
Muktedirin aczini aynaya çaktıran mezid topuz
Saçları taranmış, kirpiği burulmuş kavgadır
Ders- i vaveyladır derisi kılıca zağlayıcı kın
Alta alınmış hakkın elinde sivrimiş harbedir

Ders, balçığın beşere dönmesi
Beşerin kıyama kerem alması
Seyr istikametinin vardığı son iskandır

2.

-Meydanın kalbe okunması -

Alemdar Abbas 'a ve Zerr' in babasına
Ellerindeki sancağa ve tuğları dikilmiş otağa
Bereketle dolan rahme ve ondan doğana
Gerilen yaya ve atılan temrenli oka
Vakkas 'ın oğluna ve onu haylayana
Kesik başın cemaline ve safir kanına and ederiz!

Bu kıyam Adem' in Ademliğe geçişidir
Sağ elimiz sağ olanın kulu elinde :
Sonu ölüm olsa dahi bizler sendeniz
Bu ağaç ve tüm ağaçlar şahittir buna
And ederiz Nevfel' in sahipsiz oğluna
Kırılan kaburgalara da and ederiz

Ders, ölümün bekasına varmanın
Ölümü güzel kılma ahdinin
Fıratın dibinde susuzluğa kanmanın izzetidir...

3.

- Zulümattan nura, Tih'ten Tur - i Sina'ya çıkış -

Üzerinde anlaştığımız ömrümüz pazarlıkta
Ticaret karı her akıl sahibinin idrakine düğümlü
Her tohumun yedi başak verdiği bostan
Her ananın bir evlada bin bahçe tuttuğu aşikar

Toprağa verilen en büyük gübre bu kan
İki arada çizmeyi aşırtmamak uğruna
Dirsekten yürekten sızıp toprağa akan
Yolcuyu yoldan şaşırtmamak uğruna
Kalbimize oluklar açıp taşanımız bu kan

Geceden seherden iniltilerden
Doru aygır toynağından üzengilerden
İnsan kökünden sine mihverine
Belli belirsiz uzayan manidar kuvvet
Gözü açan ölse bile açan kalbi
Ölü değnekten kara yılanlar doğuran
Solgun benizden misbahlar çıkaran
Geceyi gündüze gündüzü geceye düren
Sürekli sevip muntazam erteleyen
Daima acıyan gazapta dahi
Şanına şanlar denk değil namına namlar
Şah'ım mevlam Müheymin olan
Az merhamet az hayır azıcık bereket
Az şecaat az feragat ve en nihayet
Ders :
Var edenin hatrına yoklukta varlık...