Bir ebedî ömre doğduk hepimiz,
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Belki sevinç sürer, ceza çekeriz,
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Takdîr-i ezelde biz seçilmişiz,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta