Bir ebedî ömre doğduk hepimiz,
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Belki sevinç sürer, ceza çekeriz,
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Takdîr-i ezelde biz seçilmişiz,
Dünyaya en uygun biçimlenmişiz.
Akıl ve dil ile desteklenmişiz;
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Evren çeşnisinin yüce varlığı
İnsan; insandır ki çeker zorluğu.
Bazen geniş yaşar, bazen darlığı;
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Bu zincir kırılmaz biz ölsek bile,
İkinci evreye uzar silsile.
Uzayan yollarda yapılmaz hile,
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz.
Artık Huzurdayız; hazır tartılar,
Çoğumuzda eksi, azda artılar.
İmdat et Allah'ım, Sen bizi kurtar,
Müebbet hayatın mahkûmuyuz biz...
Fatih-İST.
21.06.2018
Kayıt Tarihi : 21.6.2018 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Özçağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/21/muebbet-mahkumlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!