Bindokuzyüz yetmişbir öğretmen oldum.
Atandım Malatya'nın bir dağ köyüne!
Bekliyordu yalnız yaşam yolumu,
Şartlar nasıl olsa, alışacaktım.
En kısa zamanda köyüme gittim,
Ön hazırlık yapıp Okulu açtım.
Yalnızlık zor, günler geçmek bilmiyor,
Dileğim allahtan bir eş isterim.
Gülcan kızla komşu köyde tanıştık,
Arkadaşlık kurduk kısa zamanda!
Hafta sonu ona gitmek istedim,
Müdür engel oldu görüşemedik.
Gülcan anne ile köyde kalıyor,
Bende çok yakınım komşu köydeyim!
Yanyana gelmemiz mümkün olmadı.
Gülcan'a müdür izin vermiyor.
Günler geçmez burda sanki yıl olur.
Bir türlü Gülcan'ı göremiyorum.
Her adımda müdür bizi gözlüyor,
Bu gidişle işimiz Allah'a kaldı.
Yaz tatili bitti okul açıldı,
Gülcan ile iki yıldır mağduruz!
Müdür duvar ördü bizi duymadı,
Kanayan yaraya döndü aşkımız.
Evlilik yolunda samimiyiz biz,
Engelimiz müdür aşamıyoruz.
Anlamadı bizi adam sanmıştık
Emeğimiz boşa gitti ne yazık.
Ev yapana, yuva kuran kişiye,
Yardım bu milletin töresinde var.
Pişmiş aşımıza su katıverdi,
Müdürmüydün insanmıydın bilmedik.
Bozkurt'um bu yaşam gerçek hayatım,
Meslek mensubuyduk, yardım bekledik.
Birbirini seven iki mecnunduk,
Müdür aşkımızı yıkıp yok etti.
Kayıt Tarihi : 5.4.2020 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi : 05.04.2020 - Özetle 1971 ve 1974 yılları arasında yaşanmış birbirini seven, iki genç öğretmenin hazin hikayesidir. Komşu köylerde çalışan iki geç insan. Hafta sonu biraraya gelmek isterler. Amma bir türlü gelemezler. Sebeb kendince Bayan arkadaşın korumalığını üslenen okul müdürü iki gencin buluşmasına her halükarda müsade etmez. Müdür bu tavrını yıl boyu sürdürür. Hatta öbür yıla sarkar bu olumsuzluk müdürün adeta ikinci görevi olur. Seven iki insanın birlikteliğini engelleyerek evlenmelerine müsade etmez. İki sevgili birbirini göremeyince ne yazıkki ayrılmak zorunda kalırlar Bu serüvende böylce biter.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!