3.12.1994 İzmir/Konak
Günaydın sütlü ekmek
Bana düşüyor herhalde süslemek
Teninin, tininin podösüetliğini tasvir etmek.
Mahremimde; her nefesin süt buharı,
İnsan muhtelifinde bu, yalnız sana ait olmalı.
Henüz göremediğim kim bilir nelerin var...
Bak sevgilim, sevdiğinin bir Bey,
İçini de doldurmalı.
Ağlasan, sinek kuşlarının yumurtaları çatlar.
Öyleyse kahkahalarında hayat bulsun yavrucaklar.
Kayıt Tarihi : 1.9.2022 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiir, 541.548 kişinin yaşadığı bir köyde gerçekleşen ilk flörtleşmeleri konu almaktadır.
Pişirsin anamız,
Doğra ekmeği o süte,
Çal kaşığı!
Süslemek mi?
Karşında sevdiğin varsa zaten "süslenmiştir",
Yeterince...
Kimin kızı olduğu önemli mi,
bilmiyorum...
"Aşk" adına ise davet, "sütlü ekmeğe..."
Öğretmeye,
Öğretmen olmaya gerek yok bence...
Aşk, öğrenilmez sanırım...
Tebrikler Genç Şair..
"Kafiye/benzeşme" çabası yerindeydi,
Başarılıydı bana göre...
TÜM YORUMLAR (1)