Mucizeyi yaşamak, sadece sabredebilene.

Evini tanırmış derler, yürek için.
Yanmadan, kül olmadan..
Sormazlar mı adama,
Hayırdır, ne için ?
Kelebek misali, koştun..
Bir gün ormana ağladın, bir gün denize..
Gün geldi,
Sana duaların kol kanat gerdi.
Her renge bulandın, kendin dışında.
Azıcık ondan, bir tutam bundan.
Albenisi içinde yaşar insan.
Yutabilene, hazmedebilene..
İllaki tutunmak mıdır, bir ele..
Alası, karası boş ver.
Mucizeyi yaşamak, yalnızca sabredebilene..