İstikbale müessir yığınla mesele var
En kavi olanlara melül melül bakarız
Yüreklere çığ düşer gönül olur ahu zar
İstemsiz sürüklenir enginlere akarız
Bu ahval karanlıktır kendimize gelelim
İlim irfan nezdinde tedbirleri alalım
Yaramızı sararak istikbalde gülelim
Çalışır çabalarsak engelleri yıkarız
Çıkış yolu bellidir umuda sarılalım
Deryalarda toplanan su gibi durulalım
Alın teri dökerek daha çok yorulalım
Hazreti Yunus gibi su yüzüne çıkarız...
Kayıt Tarihi : 3.4.2023 02:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir Yunus ve enbiya sûrelerinden esinlenerek yazılmıştır.
Dileğim,
Etkili ve yetkili olanların da aynı yerden,
Hem "kutsallarımızdan", hem de kültürümüzün önemli şahıslarından esinlenmesi,
Eteklerindeki taşı dökerek "birlik ve bütünlüğümüzü" düşünmeleri,
Daha fazla yıpratmadan,
Ayrıştırmadan,
Görevlerinin gereğini yerine getirmeleridir...
Umut,
Hep var olur o zaman...
Tebrikler Bülent Bey Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (1)