Mucize Kadın Şiiri - Onur Koza

Özledim gülüşünde çıldırdığımız zamanı,

Saçlarına dokunduğumda yüzünde binlerce güneş doğurmanı,

Masum bir bebek gibi koktuğun o anlarda,

Şükrettiğim en güzel kadındın tanrıya…

Biz sarılınca gündüz gökyüzünde yıldızlar parlardı,

Gemiler karalarda yüzer, İnsanlar uçar, kuşlar yeryüzünde koşardı,

Gökyüzünden mutluluk yağardı,

Hüzünler, ayrılıklar bir rüzgar esintisiyle şehri terk eylerdi…

Sevdiğimdin sen,

Adın mucizeydi özlediğim ilk kadındın,

Ve bende dünyanın tek harikasıydın sen…

Seni anlatacak cümleler azalmakta,

Kavuşmalıyız şairler ve sevdikleri kavuşamaz diyenlerin inadına…

Acele etmeliyiz sevdiğim… Sevişmeli, sarılmalı, gülüşmeliyiz,

Umutları yanımıza alıp mutlu yarınlara mesken tutmalıyız…