Mücella Teyze Şiiri - Mehmet İpçioğlu

Mücella Teyze

Itır kokulu Mücella teyze
Ne şekerdin sen öyle
Işıltılı cam kavanozlarda
Sakladığın akideler gibi

Ne renkliydi hayatın
Bahçendeki kasımpatılar gibi

Huzur doluydu sesin
Anne deyişi kadar masum
Yeni dillenen bebeğin

Bir hicazkar beste gibiydin
Her...usulü bilirdin
Şefkati besteleyecek kadar yüceydi yüreğin

Külüne muhtaçtık senin
Yardımına koşardın herkesin
Her gelene açıktı kapın

Nane, reyhan kuruturdun
Avlusunda ahşap evin

Kuş üzümü gibi minnacık gözlerini kısınca
Başımızı öne eğerdik usulca
Kızman bile şefkat doluydu
Çamurlu ayaklarımızla basınca
Yeni silinmiş ahşap verandana

Şimdi ne sen kaldın, ne de ahşap ev
Ne reyhan kokusu kaldı havada ne de ıtır
Zevk vermiyor şimdi kimyasal tutkular
Çekip gitti seninle bütün güzel utkular