Mücella Ayaklar Şiiri - Yusuf Aktaşçı

"Kaybolduysa kendin arayacaksın" dedi mürşit
Amigdalamı zonklatarak yokladım
Gaybın hatırlanamayan yeminini
Cevabı verilmiş sorunun, dile ağırlığı bir efsun mu
Yoksa kovulmuşun dolaşması mı damarlarımda

Şemsiyemi kıran fırtına, uğultulu nefesimdi
Kalıpsızlar unutturdu vakitlilere, toprağın suallerini
Nefsim parmak ısırdı, tesellimdeki matemli riyakarlığa
Bahara aldanıp, cendereden çıktığım anda buharlaşmak mı
Yoksa değişimin baş döndürücülüğünde, değişmemesi mi ruhumun

Garaibler girdabında bir garibim
Kaynağından uzaklaşan su bulanıklığında
Yılmadan tersine kürek çekiyorum
Sazlıklarda kaybolup, biçare kalmak kaderim mi
Yoksa emanete sarılıp, yunmalı mıyım Müküs çayına

Selin sürüklediği bir odun olduğumu unutarak
Feleğin çemberinden geçerken, yarıçap hesabına düştüm
Küçümsediğim felaketi, sahile vurunca ancak farkettim
Ardıma dikenler döktüğüm, çıkmaz sokaklara kamp kurmak mı
Yoksa yolu ev belleyip, ıslak misafiri olmak mı arzın

İdrak edememiştim, noktada nokta olmanın dayanılmazlığını
Üstüne cihanda çeyrek ekmek yalnızlığını
Mirasyediymişçesine harcadığım hayat, bir oyunmuş
Kursağımdakinden hicapsız, toprağa yüz çevirmek mi
Yoksa mücella ayaklarla mı arşınlamalı, mahşer yolunu