Yük Yalnız Taşınır
Bölünmez bazı ağırlıklar
Herkes omuzlayamaz gözyaşı kırbasını
Bazı rahatlar vardır, bozulmaz...
Yol tek kişiliktir,
Gözçukurlarımda hüznün yağmurlarının yardığı harıklar,
Her tele dökülüyor ayrılığın karları.
Boğazı düğümleyen hasretin sessizliği,
Rengi solduran sabrın ateşi.
Yok oldu tüm lezzetler sabaha karşı,
Bir yazın soğukluğu dondurdu içimi...
Doğrul düştüğün tüm zeminlerden
Tekrar yükselt başını
Bulutlar sana hasret
Gökyüzünün gözleri sende
Kâinat ayaklarındaki gücü bekliyor
Doğrul itildiğin tüm çukurlardan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!