Mübteziller Şiiri - Eray Yalçın

Bir nefes alır, umut sanar,
Biter saniyede, dertler yanar.
Gözler boş bakar, ruhu silinmiş,
Yaşamak istemez, umut delinmiş.

Bağımlı bir dünya, zincir gibi,
Düşen kalkmıyor, dibe çeker seni.
Karanlık çökmüş her yana,
Kurtulmak zor, bak sana.

Bir ışık gerek, belki kurtulur,
Eli tut ki, içi doğrulur.
Her düşen kalkmalı bu yolda,
Bir umut kalsın, aydınlık son bakışta.