Müberrâ Şiiri - Dursun Tiftik

*****Hazân sararttı gülüm dünyada hüzün hâkim
*****Duygular tepetaklak yüreğin hâli hazîn
*****Renkleri dolu vurdu ümitsiz kaldı resim
*****Her yer temizlenmeli çabuk geliver berfin

Niye kaşların çatıldı Müberrâ
Mehtâbı öldürüverdi bu hâlin
Şimdi
Yakamozların istilâsında hüzne gebe kaldı gece
Lerzânsı iniltilerle gurbete uçtu ece
Yırtılıverdi sîneler pençe pençe

Ey süveydânın bam teli
Mekânın yüzü zaten sahte umudun gülü soldu
Nilgün saatler geçti zaman irinle doldu
Şalter indirilince havasız kaldı beyin
Cân ışıkları söndü mügeler açmaz oldu
Âh Müberrâ! Karanlık , her umudu yoldu

Oysa Meryem bakışlarından inciler dökülürdü Müberrâ
Parlaklığı göz kamaştırırdı yüreğinin
Ülker ülfetine tâlipti
Rü’yâlarına giriyordun herkesin
Bereket getirirdi kutlu nefesin

Müberrâ kime kırıldın
Hiç mi çıkmayacak sesin