Müberra Şiiri - Hikmet Nazlı

Bir şey desem şimdi, hemen kızarsın
Çenen düşük, dilin uzun Müberra
Nerde olay varsa, hemen sızarsın
Sanki radar bütün uzvun Müberra...

Gezmediğin ne köy ne kasaba var,
Borcun her bakkala, her kasaba var
Birazcık durakla, bir hesaba var
Atmosfere zarar tozun Müberra...

Her lafın yalandır, atar, sıkarsın
Haftada üç tane yuva yıkarsın.
Beş koca eskittin, güyâ bekârsın
Dolaşırsın, doymaz gözün Müberra...

Dedikodu senin ekmeğin, aşın
Ne var sanki sevgi olsa yoldaşın
Bak elliye gelmiş, dayanmış yaşın
Bir kere gülmemiş yüzün Müberra...

Sensin en bilgili, sensin pekâlâ
Yok bu semtte senden büyük ukalâ
Çocukları yollamazsın okula
Cahil kalır oğlun, kızın Müberra...

On yıl diyet yaptın hâlâ şişmansın
Konuya-komşuya hepten düşmansın
Şimdi ne günahkâr ne de pişmansın
Yok mu yüreğinde sızın Müberra...

Fikrin süste-püste, aklın modada
Altı tane çocuk bir göz odada
Makam da bilirsin, elbet nota da
Eksik olmaz popun, cazın Müberra...

Kapının önünde kurup da bağdaş
Oturur yanına üç-beş arkadaş
Sensin en medenî, sensin en çağdaş
Yerinde sohbetin, pozun Müberra...

İnanmazsın zaten sevgiye, aşka
Birazcık dürüstçe yaşasan keşke
Orada başkadır, burada başka
Birbirini tutmaz sözün Müberra...

Hep böyle devam et, söyle şarkını
Hikmet’i dinleme, çevir çarkını
Gün gelir anlarsın işin farkını
Yazılırken mezar yazın Müberra...

28.10.2005