Mübeccel Öztürk Şiirleri - Şair Mübeccel ...

Gecenin on ikisine vurmuş saat.

Bu verdiğin kapılar ardında ki, kaçıncı vaad.

Sen sağ ben selamet.

Trenin kalkış düdüğünü çalmasıyla,
başlamıştı gözyaşları akmaya.
Bir vakit tereddütten sonra sorabilmiştim;
Yardımcı olabileceğim bir şey var mı diye ?
Elleri ile dökülen gözyaşlarını toplamaya çalışıyordu.
Derin bir bakıştan sonra;

Çok görmüştüm aşkı kendime.
Döner dolanır sıcacık yüreğime.
Yol verdim sevmediklerime
Sakın aldanayım deme; sözüm, benden gidenlere..
&&&&&&
Ne ele avuca sığar yüreğim

Görmezden geldiklerin mi geldi aklına,

Laf salatası yapma, yaptıkların gün gibi ortada

İp değil ki koptuğu yerden gitsin. Ah işte insan değil mi;

Nağmesi eksikti çığlıklarımın
Üzerinden geçilmesi gereken altı çizgili cümleler gibi değildi, serzenişlerim.
Ne anonim bir eserin öznesi,
Ne de, devrik cümlelerin yüklemiydim.
Sahi ben kimdim ?
Hayıflanmalarım neden bir başkasının eseri olsun ?

Yalan dünya diyerek hep dünyayı suçladık.
İnsanla olmasına rağmen kavgamız,
Zanlıyı hep dünya yaptık.
Ah öldüren dünya, ah yalan dünya diye diye..
Eteğimizde ki taşların ağırlığından olsa gerek,
Omuzlarımızda ki pahasına, hep bilmezden geldik.

Gideceğim bir gün, hiç gitmeyecekmiş gibi
Bakışlarımda hala o eski ezgiler dillenmiş
Yüzümdeki tebessüm doğuştan bir ben misali
Yüreğimin yolunu yüzüme düşürmemiş bir halde
Ne gördün diye sorduklarında
Dökülür belki eteğimdeki taşlar

Kaçıncı uykusuzluğuma gebeyim bilmiyorum..
Ağlasam zayıflığıma ikram sanıyorum,
Gülsem nefsime azap.
Belki de beşinci boğuma geldiğinde,
Nefesim kesiliyordu.
Bedenen görünenin aksine,

Paçasından tutarcasına yaşıyorduk hayatı.
Dizlerimizi kana bulayan kaldırım taşlarını;
Tecrübe niyetine, atmıştık heybemize.
Molalarımızdı, çıkmaz sokaklarımız..

Eskidendi, suyun ikram adına sunulduğu sofralar..

Hiç kendiniz de kayboldunuz mu ?
Yamalı yüreğinize dokunan güneş, canınızı yaktı mı ?
Bütün dünyanın size tuzak kurduğu falan yok ! Sadece sen fazla abartıyorsun serzenişlerini küpe niyetine, taktınız mı kulağınıza ?
Yatak, yorgan yatıp; Yüreğimi üşütmüşüm diye haykırabildiniz mi ?