Mübarek Adam Şiiri - Yılmaz Tosun

nerdesin MÜBAREK ADAM
dün akşam kapından geçtim ellerim dolu
hani o çok sevdiğin köpek öldüren şarap varya işte o
bir elimde şarap bir elimdede tesbihim kapından geçerken içimi çektim
ulan dedim şimdi karısını uyandırmadan nasıl gelecek yanıma
avuçlarımı ovaladım,gözlerimin soğuktan oluşan ıslaklığını sildim
sonrada ufak ufak tepeme diktim yudum yudum acıyı içtim.
gel be dedim aç şu kapıyıda sana şöyle doya doya sarılayım dedim.
bu meret sensiz içilmiyor gelde senin şerefine sabaha kadar içelim dedim.
usul usul cehennem karanlığı gözlerime sabahın ayazında güneşin ışıklarının
vuruşunu farkettim.
yapmazdın hiç beni böyle kancık gecelerde tek başıma bırakmazdı o mübarek adam dedim kendi kendime.
yavaşça sıza kaldığım duvar dibinden kalkıp üstümü başımı silkeledim
caminin minaresinden o mübareğin isminin zikredildiğini duyduğumda
gözlerimin içinden akan yaşları soğuktan donmuş ellerimle sildim.
beni tek başıma bırakmıştı ona çok içerledim
hani hiç benden ayrı gitmeyecektin
hani bu kancık dünyada bir başıma bırakmayacaktın
hani sen benim kadim dostumdun sen bensiz bende sensiz ölmeyecektik
nerdesin mübarek adam.
şimdi hiç gelmeyecekmisin şimdi beni tek başımamı bırakacaksın
benim sırtımdan birde senmi vuracaksın
o zaman sana olan son sözüm bende geldiğimde kapıda karşılayan
elinde köpek öldüren şarabımızla sen olasın...