Döndük ama yüreğimiz yanık.
Tarih yaşadıklarımıza tanık.
Övündük Türküz alnımız açık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Karamandan rumeline dağıldık.
Döndük tenimiz daha açık.
Sürüldük Türküz ama alnımız açık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Orta Asyadan buralara vardık.
Göz rengimiz daha açık.
Kuru ekmeği katık yaptık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Nasıl oldu bitti anlamadık.
Göçtük ama çok gocunmadık.
Eski topraklarımızı unutmadık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Dedelerimizin anılarıyla hatırladık.
Gözümüzün saçımızın rengini açtık
Ama biz Türk olarak yaşadık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Düşman karar verdi ayrıldık.
Anadolunun bağrına vardık.
Bu topraklara sıkıca sarıldık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Kayıt Tarihi : 25.8.2008 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mübadil Türklerin yaşadıkları duyguları anlatan şiirdir. Vatanımızdan asla bir daha göç etmeyiz. Sonunda ölüm olsada
Mübadil çocukları
Döndük ama yüreğimiz yanık.
Tarih yaşadıklarımıza tanık.
Övündük Türküz alnımız açık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Karamandan rumeline dağıldık.
Döndük tenimiz daha açık.
Sürüldük Türküz ama alnımız açık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Orta Asyadan buralara vardık.
Göz rengimiz daha açık.
Kuru ekmeği katık yaptık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Nasıl oldu bitti anlamadık.
Göçtük ama çok gocunmadık.
Eski topraklarımızı unutmadık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Dedelerimizin anılarıyla hatırladık.
Gözümüzün saçımızın rengini açtık
Ama biz Türk olarak yaşadık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Düşman karar verdi ayrıldık.
Anadolunun bağrına vardık.
Bu topraklara sıkıca sarıldık.
Mübadil çocuklarıyız biz.
Hakan Özüçelenk
yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (1)