Muazzam Yanık Şiiri - Nil Alaz

...

Beni içten içe yakan bir ayrılık duygusu
Her gün ölmek gibisi yok

Dilediğince
Çiçekler açmaz bahçemde
Yüreğim göz göz kanar
Ağı gibi sessizce kanıma karışır
İnler aşkın -ateşli - nefesi

Ahh! Verecek can
Yok hesapsız giden
Bileti alınmış yolcu, hangi peron?
Bir yol ki; dönüşü olmayan.

Ey, kısır döngü
Sivri dil haşlar canımı
Eğilir mağrur baş çaresizlik ne beter
Damla damla birikir çağlayan gözyaşları

Ömür dopdolu kimi zaman boş
Sallanır rüzgârın kollarında
Bir yaprak daha yere düşer
Yarım kalan ne çok şey var
İnsanoğlu konar, göçer…

Nerde vefa, bu nasıl veda?
Sahipsiz kimsecikler
Salya sümük - muazzam yanık-
Bırakmaz peşimizi akisler
Duvarlarda hüzünlü sesler
Sımsıkı örülmüş dirliksiz kaderler
Çözülmez

-Erkeği gurbete giden kadın, yaban gülü oyası takar
Sarı nergis oyasını başına bağlayan Ovidius
Duyurur ümitsiz aşkını-

Özleyiş hep kavuşma hayali sözce

Kara toprak “Yeter! Doydum almayayım.” Der
Deniz kabarır dalgalar kıyıyı döver
Sema ağlar yıldızlar kayar
Yollara taş dökülür
Geçilmez

Bu dünyada duygudaşım
Sen yanarsan ben yanarım
Sen solarsan ben solarım
Var olmazsan var olamam.

Bir yalnızsın musalla taşında
Ötesi hiç bilinmez.

2006-09