Dost meclisi…
Lakırdılar, yaşama dair…
Kahkahalar kızılca kıyamet…
Bense dostlar arasında
Oturmuşum bir başıma
Alaca bi karanlık
Kıyının dalgaları karışıyor
İçimin dalgalarına….
Ve…
Öylesine kalabalık ki içim
Öbek öbek kelimeler
Çarpıp duruyorlar
Bir sağa bir sola
Sonra..
Bir ıslık geceyi yırtarcasına
Yeter!
Anlamsız gözlerle …
Kulak kesiliyor hepsi
Öylesine kalabalık ki içim
Öbek öbek kelimeler
Ama…
Umursayan yok ki beni…
Bir yükselip
Bir alçalırken
Ben neresindeyim
Bu gel gitlerin…
Yine ıslanmış yanaklarım
Niye bilmiyorum…
Dostlar..
Muayyen günümdeyim
Beni ellemeyin…
Kayıt Tarihi : 5.11.2005 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Esat Heptunalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/05/muayyen-gunumdeyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!