Muasır Kayıplar İçin Şiir

I.

yüzüm
taranan bir saç gibi dökülüyor omuzlarımdan
bir boşluk varsa nerede imkansız
orada yüzüme çarpıyor kapılarım

imanım gevredi
bir işçinin katran akan tırnakları oldu yüreğim
ben zevahiri kurtarmaktan bir kaplan kesildim şimdi
işte hayat
işte heyhat!
saçlarımda bir gebelik hormonu ölüme
sanki boşalan bir şeytanın çöplüğü yanlarım

II.

pusulam bozuk
kaybetmelerin coğrafyasında kaybettim kendimi
ben ki ustasıyım kaybetmelerin
kimliğimin, borçlarımın ve hiç benim olmamış aşklarımın peşinde
yarım bile kalmadım
çeyrek çeyrek dolandım bütün bir yalnızlığın dolaylarında

III.

insanlar arasında bir karıncaydım kolonisiz
bir tembel karıncaydım ezilmeye mahkum
bir karınca söylesenize
ne kadar kaçabilir ezilmekten, yavrum?

VI.

kaşlarımı yuvasından fırlayacak kara bir yay gibi çattım
bir de gülüşümü görsenize
görsenize
çirkin bir ölümü hatırlatır
bir ceylanın terli apış araları gibi gülüşüm size

V.

artık yazı bile özlemiyorum
avuçlarımda soğutuyorum güneşi
karalarımda kar tohumu yüreğimde nakışlı rüzgar
o sıcacık baharları beklemeyi öldürdüm
kendimi yalnız bir kış kuşu gibi
bedenimin soğuk iliklerine göçürttüm

VI.

aciz kaldım sular gibi konuşup kayalar gibi susmaktan
kendi ağına takılan bir balıkçı kadar çaresizim
sıkıldım kendi kendimi kovalamaktan
tek kişilik bu kovalama oyunumdan
sıkıldım aksayan bir çocuk kadar

VII.

tozlu yokuşları bacaklarına zerk eden zeytuni kaplumbağalarım
evinizdesiniz

sizi unutulmuşluğun kart kılıfında canlarım
ipek böceği gibi sardığınız inancınızı deşerek kurtarıcı komplimanlarla
unutulmuşluğu
ve beyaz bir buluta susamayı yedirerek dudaklarınıza
sizi de içimde yarım kalmış bir puzzle gibi
hatırlarım biraz

VIII.

ben
merdivenlerde siftinen
uyuzlu bir köpek kadar açım okşanmaya...

IX.

sevgide adaleti sarsılan Ömer'lerim benim
sizin o heybetli yalnızlığa karşı artan direnciniz
elleriniz kollarınız
ensenizde patates gibi çıkmış yumrularınız
kaybettiğiniz kılıcınızın derin yaraları var ya yüreğinizde
hani sadakatin dinmeyen kanaması
kanınızda yabanıl bir tortu bıraktı ya
ve sesinize izmarit tohumları bırakan
o azgın ve aygın sevdalarınızdan
işte onlardan
kurtulmanın vaktidir