Muasır Aşkım Şiiri - Süleyman Eser

Muasır aşkım
Artık ormanlarda
Dere kenarlarında değil
Park ve bahçeler müdürlüğünün
Bizim için hazırladığı
Tahta oturaklarda
Sevişeceğiz

Muasır aşkım
Artık gece yarısı
Pencere altında
Elinde bohçanla gelmeni
Beklemeyeceğim
Gündüz gözüne seni
Herkesin ortasında
Götüreceğim

Muasır aşkım
Annen baban aşkımıza
Karışmayacak
Bilakis onlar seni bana
Elleriyle sunacak
Ve belki de almazsam
Baban gelip
Ayağıma kapanacak

Muasır aşkım
Saçının bir teline de
Hiçbir zaman hasret
Kalmayacağım
Çünkü rüzgarlara
Saçtığın saç
Herkesin avucunda
Dolaşacak
İstediğimle paylaşırım

Muasır aşkım
Herkes bizi çıplak sanıyor
Oysa bizim içimiz dışımız bir
O yüzden elbise giymeni
Gönlüm hiç istemiyor
Giyinme muasır aşkım
Dolaş ortalıkta
Şaşkın şaşkın
Üstüne bir parça bez
Bir kesik kumaş
Almayasın sakın

Muasır aşkım
Sende dolaş etrafta
Millet kadın görsün
Seni görenlerin
Göz bebekleri dönsün
Çatlasınlar kıskançlıktan
Ama senden yüz çevirmesinler
Islak dudakların
Dolgun göğüslerin
Ve de o…
Ağzım varmıyor
Her yerlerin
Erkekleri cezp etsin
Sakın ha giyinip de
Mahrum etme güzelliğinden
Koskoca milleti
Muasır aşkım
Haydi göreyim seni
Öğret bize medeniyeti
-ÜMRANİYE-
27.07.2004