Döne döne umut
ek ha ek
yana yana hasret
biç ha biç
ola ki bir hasat
vuslat düşer bahtına...
Ufukları eylül alacası
bir İstanbul akşamında
el eleymişiz...
Varla yok arası
pıtırtısı eşliğinde damlacıkların
yürüyormuşuz avare avare...
Kimi boğar kahkahayı
kimi buharlaşır kahkahadan,
arada mekik dokumaktan
yorgun düşer
kurur gider kimi de...
İnsan manzaraları içinde
Uzuyor ha uzuyor gölgeler
kuytularında gecenin...
Arıyor ha arıyor adamın teki
olasıymış gibi bulmak
ıslak kaldırımlarda
savrulan umutlarını...
"Yerlere çöp atmayın! "
İnsan atabilirsiniz ama...
Iskartaya ayrılmış kayık misali
birini görseniz mesela
bir çöp bidonunun dibinde
üstü başı toz toprak,
Bırakaydın dizginlerini
koşaydı yüreğin
kavuşaydı kendi cennetine…
Değil cismim
ismim dahi geçmeyeydi içinde
Dayan be yüreğim! ..
Dayan! ..
Kıyamet değil kopan
birkaç çürük ip...
Dehleyip layığına alayını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!