Öyle hain bir ustalıkla
örülmüştür ki duvarları...
Ve öyle usta bir hainlikle
tıkanır ki hemen,
azıcık ışık sızsa bir yerinden...
Bölüşülegelen paydanın
Avuçlarında güneş
ayakları altında şehir
bir şafak perisi
altın haleli…
Öpüşme vakti gecenin
Ne çiçek açar
ne meyve verir
ne yeşerir yaprak yaprak,
ne dal budak kalmış
ne kurumamış kök...
Sözleri var
yaban düşer sözüme
gözleri var
yavan bakar gözüme
yüzleri var
astar ister yüz versem...
Bir kez kaçırmayagör elinden
tut tutabilirsen
o dizginleri artık...
Ne zaman
ve ne yana koşacağını
ve nerede tökezleyeceğini
Sarılmam lazımmış hayata yeniden
bir neden kalmış
bir yanıt varmış gibi “nasıl? ” a
senden sonra...
Ölenle ölünmezmiş...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!