Muammer Çelik Şiirleri - Şair Muammer Çelik

Ertelenmiş zamanlara
kurulmuş saatlere
tutsak ettik kendimizi
ha bugün ha yarın diye avunduk
güneşten kaçtık ama
mehtapa tutulduk

Ne aşklar yaşanıyor köşelerde bucaklarda
ne aşklar ölüyor belki de ifade bulmadan
Yada yıldızlara yazılıyor gecelerde
Belki de sevilmeyenin koynunda boğuluyor
Ne aşklar yaşanıyor ıssız duvarlar içinde
Yada güneşlerle yakılıyor gündüzlerde

Bendeydi zaten
ruhunla yüreğin...
Bekledim, gelmedi
”o” ateşimde
yanası bedenin...!

misk-i amber kokunla
sensin manolya gibi gönlümde açan
bal’dı dudakların dudaklarıma bulaşan
işveli bedenin kucağımda şimdi
cilveli gülüşlerindi gözlerime oturan…

Biliyor musun,
bu gece rüyamda ne gördüm
ve kördüğümle
ne büyük suç işledim?

Suçumdan dolayı mahcubum,

Yenilgi,
kazanacak olmanın garantisidir
yenilmeyi hazmedemeyen
başarıyı hiç bulamaz, dostum...

Kalk düştüğün yerden

KARANLIKTIR BENİM GECELERİM
ÇÖKER OMUZLARIMA…

HER AKŞAM ÖLÜRÜM BEN
YENİDEN SABAHA DOĞMAK İÇİN
HER SABAH KALKARIM YERİMDEN

Her gece benimle oluyorsun
ruyalarımı süslüyor
sabahlara dek düşlerimi geziyorsun...

Bazen bir dost
bazen bir arkadaş

Özgür bırakın beni doğamla
çiçekli dallarına konayım
susayınca aşk gölüne
acıkınca gözlerine ineyim...

Özgür bırakın beni kuşlar gibi

bile bilediğin kadar...

....su ver....
ÇELiK'leşsin kanımdan...

gecenin mahremi düştü üstüme