Muammer Çakır Şiirleri - Şair Muammer Çakır

Kerem eyleyip perdeni aralasan
Kirpiklerinde sevdayı sıralasan
Canı yürekten beni bir karşılasan
O tatlı bakışına elim tutulur

Razıyım ince ince tebessüm etsen

Defterin yaprakları sayfa sayfa açılmış
Al ipliğin üstünde ömre kefen biçilmiş

Al ana duasını ali ihsan olursun
Kırma onun gönlünü yerle yeksan olursun.

Sürgüne gönderilmiş mutluluğun gölgesi
Kayıplara karışmış biçarelerin sesi

Düşüne dahi gelmez mutluluk pervanesi
Yüzündeki tebessüm onun tek sermayesi.

Varı yoğu sererim Rabbim Allah diyene
Yazık Yazıklar olsun! kula kulluk edene.

Mezheplere bölünüp fırka fırka ayrıldık
Öldük öldük dirildik Kulum diye çağrıldık.

Karganin kotu sesi uzaklardan duyulur
Kursuyu yurt edinmis kendini bulbul sanir

Mezarımın üstünde otlar gazel bağlamış
Oturmuş da halime mezar taşım ağlamış
Toprağımın ağıdı ciğerleri dağlamış
Söyletmeyin yarenler derdim koyaktır benim.

Umudumun üstünü çakır dikeni sarmış

Kubbeler garip suskun dilde aminler ciliz
Cemaati miskindir muslumani duyarsiz

Cuma namazımızı mum ışığında kıldık
Mum eriyip söndü biz muma bakakaldık