Muallakat-ı Seb'a Şiirleri/Ece

Ece yazgımı çağırıyor
Burgaçlanmış kor zamanların ardından
Gözlerimde gözlerinden bir ışık
Ateşe koşulmuş tayların suretlerini yıkıyor
Yıldızlar çağlayınca göklerden
Ay yarılınca bir parmakla
Akrep mil çekince sözlerime
Kılıcı kınında kıracak
Harp kaybeden bir harf
Kuyuda lal bırakılan
Küflenmiş dilimden çalan bir arp
Ezgisiyle varlığın kilitlerini açacak
Dinmez hiç akis hiç dinmez
Ruhlarını labirentlerinden çekenler için
Mermerden yontulmuş manolya çiçeklerinde
Şarap kanda mukim
Çırpınsanda fer söner büyü bozulur
Aşk ta diner kalpte melek yağmuru dinince
Ey bakışlardaki bulutların rengini değiştiren
Güllerden ateşi çalan
Vaatlerin yerine getirmeyen
Aldanışlar kaldı yalnız senin şehrinden
Ey şarap kuyusundaki ay
Ey aşk
Pir-i Muganın dudaklarda dolaştırdığı zehir dolu kadeh