Kalemim aç ve oynak.
Yazmak istiyor fütursuzca her şeyi.
Yakın, ırak ne varsa,
İyi, kötü , ne kadar zıtlık varsa hayata dair,
Her şeyi vermek istiyor kâğıda...
Yazsa mı, yazmasa mı!..
Çizsemi, çizmesemi!..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiiri okumak değil, anlamaktır önemli olan. Siz okumanın hakkını veriyorsunuz. Onur duydum. Teşekkür ederim. Emeğinize yüreğinize sağlık ??
Kalemin Tereddüdü
Bu şiirde yazma eyleminin hem coşkusunu hem de çekincelerini ustalıkla yansıtıyorsun. “Kalemim aç ve oynak” ifadesiyle, kelimelere susamış bir zihnin resmini çiziyorsun. İyiyle kötünün, yakınla ırağın, hayatın tüm zıtlıklarının kâğıda dökülme arzusuna karşı, “Yazsa mı, yazmasa mı” ve “Dökse mi, dökmese mi” ikilemleri, iç dünyandaki sansür–özgürlük gerilimini hissettiriyor. “Nihavent edasında” dize ise, bu iç çatışmayı adeta bir müzik parçası gibi duyuruyor. Şiir, hem kalemin hem gönlün tereddüdünü estetik bir dille dile getiriyor.
Kalemin açlığıyla gönlün tereddüdü arasında kalan dizeler… Nihavent bir ezgi gibi akıyor. Yüreğine sağlık Aydan Bacım.
Şiiri okumak değil, anlamaktır önemli olan. Siz okumanın hakkını veriyorsunuz. Onur duydum. Teşekkür ederim. Emeğinize yüreğinize sağlık ??
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta