Mu’azzam-pâdşâh-i Mesned-ârâ-yi Cihân-gîrî

Mu’azzam-pâdşâh-i mesned-ârâ-yi cihân-gîrî
Ki zât-i bî-nazîri oldı revnak-bahş-i mülk-i dîn

Yegâne-gevher-i ser-tâc-i nesl-i âl-i ‘Osmânî
Sezâvâr-i hilâfet âb-i rûy-i devlet-i pîşîn

Mülûkün ser-firâzı hazret-i hân Ahmed-i gâzî
Kim İskenderle Dârâ görse dârâtın ider tahsîn

Olup cezm-i hıredle dâd-güster cümle âfâka
. Ser-â-ser virdi âsâyiş o şâhenşâh-i ‘adl-âyîn

Uyutdı ‘âlemi olup nesîm-i ‘adli râhat-bahş
İder âhû-bere şimdi ser-i şîr-i neri bâlîn

‘Aceb sultân-i ‘âdil dâver-i zî-şân-i ‘âkildür
Ki cüz’î himmeti eyler cihândan fitneyi teskîn

Hudâ bir dem cüdâ göstermesün taht-i sa’âdetden
Ki zâtında serîr-i dîn ü devlet oldı bâ-temkîn

Cihân turdukça tursun tûl-i ‘ömr ile safâlarla
Be-nûr-i fahr-i ‘âlem nâsırı Allâh ola âmîn

Cihâna geldi bir şeh-zâde-i sa’d-ahteri hâlen
Ki virdi ferr ü behcet makdemi dehre çü ferverdîn

Güşâde eyledi hâtırları gülzâr-i ‘âlemde
Nesîm-i müjde-i teşrîfi mânend-i gül-i nesrîn

Zihî şeh-zâde-i ‘âlî-neseb kim oldı mehdinde
Murassa’ cevherîn âvîzeler çün hûşe-i pervîn

Eger çift olsa ithâf eyler idi dâye-i gerdûn
Hilâlin itmege dü-pâye-i gehvâre-i sîmîn

Mu’ammer eyleye şeh-zâde-i vâlâ-güherlerle
Hudâvend-i cihânı hazret-i hallâk-i mâ’ ü tîn

O gevherler olup hemvâre dürc-i hıfz-i Bârîde
İde silkü’l-le’âl-i devlet-i şâhenşehi tezyîn

Didüm gûş eyleyince Sâmiyâ târîh-i mîlâdın
Cenâb-i hân Ahmedden vücûdı buldı Seyfü'd-dîn

Sene 1140