Mozart'ı Dinlerken Şiiri - Nurhan Özgel

En çok Mozart'ı seviyorum ben
Özgürleşiyorum onu dinlerken
Canlanıyorum
Dönüşüyorum
Daha da güzelleşiyorum
Seviyorum kendimi
Bir kez daha
O bir deha

Bir peri masalına gidiyorum
Kar yağıyor lapa lapa
Güzel bir kış masalında
Keman çalan kuşlar
Ormanlar ve dağlar
Köpük köpük çağlayanlar
Serin sular
Elini uzatsan tutarsın
Bulutlar

Kelebekler uçuşuyor
Tüm insanları
Kucaklayasın geliyor
Küçük Prens göz kırpıyor
Alice orada
Goya renklere boyuyor tüm evreni
Picasso kızmış faşizme
Çiziyor, çiziyor
Abidin mutluluğun resmini yapıyor

En çok Mozart'ı seviyorum ben
Can can dansı yapıyor Lautrec'in kızları revüde
Gouguin yine Haiti'de
Montaigne denemelerini yazıyor
Shakespare muhteşem soneler ekliyor yazdıklarına

Çağ geliyor
Çağ geçiyor

Duvarlar yıkılıyor
Sevgi doluyor tüm hücrelerimden içeri
Gözlerim doluyor

En çok Mozart'ı dinlemeyi seviyorum ben

Başaklar salınıyor rüzgarla
Günebakanlar mahçupça başlarını eğiyor
Bir kuğu süzülüyor sularda
Kırlangıçlar uçuyor

Bir şehrin güne başlaması gibi
Acele adımlarla dolmuşa yetişen insanlar
Kepenkler açılıyor
Bir simitçi geçiyor
Martılar bağırıyor
Bir çocuk mızmızlanıyor

Balığa çıkmış adamın biri
Kedilerin sabırsız bekleyişleri

Yaşıyoruz yani

Coşku doluyor
Vals yapıyor hayalinde birileri
Seksek oynuyor çocuklar
Zamanın bir yerinde

Uçurtmalar uçuyor
Gökyüzünde

Kıpır kıpır masmavi deniz
Bir vapur geçiyor

En çok Mozart'ı seviyorum ben

Lafonten gülüyor
Kibritçi Kız
Tom Sawyer
Hepsi buradalar

Mora kesiyor renkler
Simli her yer
Gökkuşağı elim yüzüm
Yağmur yağıyor
Mis gibi bir funda toprağı kokusu
Mantarlar
Orman
Çıtırtılar

Piyano
Yaylılar

Ve hepsi birden

Dali geciyor muzip gülümsemesiyle

Uzun yollardan gelen güzel konuklar
Figaro ve sonra Türk Marşı'nın bildik notaları

Ruhumun en nadide bestecisi

En çok Mozart'ı dinlemeyi seviyorum ben...