Vehamet ler gelmişken,bir bir üstüme,
Seherde ronay gibi,açmam bekleme,
Senin yalancı goncan,kokmaz hiç gülün,
Sana el uzatamam,tutamam delal...
Dört bir yanım olmuş,benim züveyda,
Azamet sende kalsın,beni bağışla.
Mozalinlerim soldu,tebessüm harap
Kızma küçük tebessüm,edemem delal...
Bilirim yakar sevdam, ateşten bir kor.
Gördüğün düşü ister, hayra şerre yor.
Bu düşün sonu gelmez,zifir akamet,
Sen den yana bir adım,atamam delal...
Selamettir benim tek,mülküm hazinem.
Ben bunlardan taviz,asla edemem.
Bilerek vehamete,taviz veremem.
Darılma söz verirsem,tutamam delal...
vehamet(kötü netice,
ronay (tan vaktindeki gonca)
züveyda (zifir,karanlık)
azamet (büyüklük)
mozalin(gün dumunda açan gül)
akamet (sonsuz)
selamet (doğruluk,sağlamlık)
delal(yar)
Safiye Samyeli
Safiye SamyeliKayıt Tarihi : 28.10.2009 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Safiye Samyeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/28/mozalinlerim-soldu-delal.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!