Morg Alfabesi : aydınlıktan kalma karanl ...

Çok duyguluydu şiir.
Yüreğinize sağlık Veysel hocam.
Saygılar ve selamlar

uzun bir aradan sonra eklenen bir eser. veysel toprak takip ettiğim şairlerden. hepimiz bazen eser içinde dağınıklığa müsaade edebiliyoruz bu eserde de olduğu gibi. duygu son kısımda çok iyi verilmiş. ama daha önceki şiirlerle kıyasladığımızda matematik her zamanki gibi işin içine fazlasıyla giriyor. bu da denizi hep aynı yerden değil de farklı yerlerden de izlememiz gerektiğini söylüyor bence. bu eleştiriyi de bırakmadan edemedim veysel beyin hoşgörüsüne dayanarak.başarılar dilerim.

Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü, kör oldum.
Yıkadılar, aldılar, götürdüler.
Babamdan ummazdım bunu kör oldum.
...
Taslar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taslarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı? #C.Safi

Yıkılan bir dağ...Ötesi yok.Ötesi ötelere birakılan vuslatın vaveylâsı...çığlık çığlığa bir siir...kanattı.
Başsağlığı dileklerimle .Tebrikler.

Bütün babaların Tanrısı
Seni anlamamı bekleme
Bu kırgın,kızgın ,tenha yerde
Gözü açık
Yüzü maviye dönük kalmış babamın
Annemin ıslatıp taradığı saçlarımı getirdim ellerine
Onunla uzamıştı

Çerçevelenmiş hikayemizin sağında
Taşlara sinmiş izine çekilen bir sığınmayım
Yüzler geçti üstümden
Kaç gövde tuttum taşlarken uzaklığını
Tutunamadım

Baba bir kız çocuğunun ikinci tanrısı bir erkek çocuğu için nedir bilemem ama şiirden yurek için yeri dolmaz olduğu çok belli.
Ölüm ,onu öldürecek hiçbir sözü olmadı insanoğlunun.
Şiir ölümü kucaklayacak olgunlukta, bundan acılarını da yaşamış çünkü
Baş sağlığı dileklerimi sunuyorum sevgili Veysel