Bu gece tanrım bir fedakarlık yaptı, yıldızları parlattı.
Cilalı taştan yarım kalan bir
öykünün kurmacasındayım, tanrım hepimizi kendi gibi yalnız bıraktı.
Üç dört tanı konuldu fakat bu hiciv kaybetti ve müçbir kalındı.
Yıldızlı bir kent nesnesidir şimdilerde ruhum;
Boğuk sokakların kadın inlemesidir,
Bir zencinin çocuk ağlaması
Ve bir morun yaprağa düşüp kafamızda yuvarlanması,
Soğukla sıcak arasında giden orgazm tonları.
Ve gelirimin yarı kısmını devlet aldı,
Bak bensizlik rue gibi yakıştı.
Başım kendini alıp yollara savurdu
Ama henüz biriktirdiğim bir kaç dolar bankalara bono halinde işleme girmedi.
Ama olsun frengiden çektiğim kadar fransız ihtilalinden çekmedim.
Al işte kadıfiye sokağın piçleri yine arabamızın lastiklerini indirdi,
Kudüs ağlamaktan öteye geçti.
Bu arada Marilyn Monroe memet abiye vuruldu
Ve buda başımıza gelmezmiş gibi seninle sevişmelerimizi bilen bir papaz, papaz olduğuna utandı.
Cocukluğum yine bir çıkarım yaptı
Ve gözlerimi dolduran ayşe, ayşe olmaktan artık çıktı.
Seninle sevişmelerimiz ayşeyi eminimki kıskandırırdı ama lütuf allahtanki; papaz utandı.
Bugün bayramdı, dedem beni haşlıklamadı, sevişmelerimizi oda biliyor sanırım, yoksa haşlıklardı.
Neden sonuç ilişkilerinden bıktım, artık ölmemek için ölmeyeceğiz.
Yaşamı tekrar sevebilirim, ama bu beni senin kadar inletmez.
Bu bayramıda çıkarınca babaannemi artık gömücez
Çünkü ölü birinin hisleriyle kalmak bir vatanı terketmekten kolaydır derdi.
benim olanı terkedip gidebilirim
Burada Maksat göğüsünden aşşagı çektiğim reçeli kokain yapmak.
Ve bir faslıya senin kadar bağlanmak,
Şimdi gerçeği gerçek yapalım çünkü bu kimseye güvenmemek adlı prematüreyi becermektir. Becermek, şimdi yada sonra becermek
Çünkü becerdiğin ortalama beş kadının lanetisindir. Şimdi buda farklı mezhepler genişleterek gelir bana.
Kendi kendine doğru tanıyı koyamazsın
yinede ilerici bir akımla sesine şimdi kavuşmalıyım. Yedi ölümcül günaha tam şuanda battım, çünkü günahkâr olmak Asmodeus olmak değil sana şehvetlenmektir.
Şimdilerde dante’nin ilahi komedyasından sana ağlıyorum
Belliki Seninle her sevişmelerimizde milyonlarca çocuk ölüyor, sence papaz bu yüzden mi ağlıyor
Hayır papaz ağlamakla görevlendirildiği için ağlıyor
Ve sen ısrarla doğurmuyorsun çünkü yaratmakla görevlendirilmediğin için bunu eksik görüyorsun Ve şimdi söylemessem hiç bir zaman söyleyemem
sen de Oscar wilde gibi ölüyorsun ama ben gerçekleri görüyorum, seni ve cocuklarımı her geçen gün öldürüyorum ve “birimiz gitmeli” diyorum.
Korkma bu sefer ben gidiyorum…
Kayıt Tarihi : 13.5.2024 15:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!