Moracanada leylaksı
Kır kokularına sinmiş çamlı dağlar nezdinde mis...
Gerildikce bağrında huzur veren bahtiyarlıklarla
Gider geceye düşer aklımda oynaşan gölgeler
Gündüz hayaliyle tutuşur üstümde yanık çıralar
Sönmeksizin bir kandildir gider kalbimde sancılanır
Ayla güneşle kovalaşarak şafaklar söker ki...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta