Mor Sümbülüm! Şiiri - Fazilet Bayraktar

Kır çiçeğim mor sümbülüyüm dağlarında
Mis kokuluyum eşsiz güzel mis toprağında
Beni kopardılar eller obamın tez ocağında
Ayrı gayrı koydular seni beni mor sümbülüm

Her kırda yokuşta çıplak yalın ayak izlerim
Bilmem birdaha ki yıl görürmü seni gözlerim
Varmak istese de yorgun oldu bağım dizlerim
Sevgiden gayrı koydular seni beni mor sümbülüm

Harabe döndü baharım ayazım kışım yazım
Sensiz kimselere geçmiyor iç çekiş nazım
Kokun oldu dostum sevgide bir başım
Sevgiden gayrı koydular seni beni mor sümbülüm

Kaçıp gitsem buralardan düştüler iz peşime
Burunlarını soktular hepsi bütün işlerime
Akıl sır erdiremedim bu yaban ellerine
Sevgiden gayrı koydular seni beni mor sümbülüm

Seven eller diyar diyar yabanda gezdirdi
Bıkkınlıklar beni canımdan can bezdirdi
Kin kusanlara güldürüp üzdürdüler benide
Sevgiden gayrı koydular seni beni mor sümbülüm

Faziletlim der; bin şükür ettim her halime
Gül olsam yada,mor sümbül olsam dillerde
Şiirlerde varım,güfte bestede ve sözlerde
Sevgiden gayrı koydular seni beni mor sümbülüm