Uzayıp gidiyor tren yolları gibi endişeler
Yaşam ve ölüm arasında devam ediyor savaş
Karartma geceleriyiz sanki ışıksız pencereler
Yaklaşan cehennemin alevleri görünen uzaktan
Islak mendillerde yanıyor avuçlarımız
Gergin yüzlerde dizginlenemeyen öfke
Gecenin tutsaklığında çalan infaz tamtamları
Pas tutan prangalar kadar eski bastırılmış arzular
Kalplerimiz ne kadar yakınsa, bedenlerimiz uzak
Teninde aşkın alfabesi yazılmış yalnızlarız
Hasret ağıtlarını dolapların kara askılarına astık
Acıları kırk yamalı bohçalara sardık sarmaladık
Düşlerimizi çıkmaz ayın günlerine sürgün ettik
Çaresizliğin sarmalında öldük, öldük dirildik
Kimsin sen abıhayat diye ağu içirmeye direten
Yitik bir cennet vaat eden cehennem zebanisi
Gecelerin tutsağı ikiyüzlü sahtekâr tanrı Janus mu?
Harap olan bahçemde zaman amansız, acımasız
Boğazımda boğuluyor hıçkırıklar, isyanlar
Buzul sabahlarından ılık bahar şafağına uyanmak
Mor sümbüllü dağların türküsünü çığırmak
Bu kadar mı zor bu kadar mı imkânsız
Susmayı yeğlemek, sessizliği seçmek kader mi olmalı?
Yaşamak bir intiharı ertelemekten başka şey değil.
Dinmez ER / Çeşme / 2013. 11. 18 /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 20.11.2013 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalemine sağlık can
Yaşamak bir intiharı ertelemekten başka şey değil.=
İsyan eden şairin isyan çığlıklarına katılamak mümkün değil. Gördükleri, yaşadıkları, tanık oldukları onun suskunluğunu alıp götürmiş. Çelişkilerin yaşandığı bir dünyada, insan yaşamının kutsal dokunulmazlığı, insanı çelişkilere sürükleyen saçma inanç, ihtiras, kin, öfke yaşanabilir dünyamızda kimseye mor sümbüllü dağların güzelliğini duyumsayacak duyarlılık ve düşünce bırakmamış. Kimiz biz? Kime hükmediyoruz? İnsanlara tepeden bakmakla; kimleri kandırıyoruz? 'Küçük dağları ben yarattım' tutkusuyla... İnsan insana elini uzatır, güzel sözlerle gölünü alırsa dost olur; kişi kişiyi hiçe sayar, insan yerine koymazsa düşman olur...Sevgilerimle ++
Saygıdeğer Dost Şair, görünen bir manzaranın içler acısı durumunu resmettiği şiirde isyanını ve isyanımızı dile getiriyor. Böylesi bir ortamda bekleyiş intihardır derken bedeni ve ruhuyla uyuyanları uyanmaya davet ediyor.
Duyarlı ve yiğit bir sesi dinlemek çok güzeldi Sayın Dinmez ER. Anlamlı ve güzel şiirinizi kutluyor, gönülden selamlarımı gönderiyorum size.
TÜM YORUMLAR (3)