Mor Lavantalar Şiiri - Muhittin Alaca

Sıcaklar iyiden iyiye çöktü,
Gel artık, açtı bak, mor lavantalar!
Şairin ardından, nice yaş döktü,
Bul artık, açtı bak, mor lavantalar!

Ebedi kalmaya, yeminin mi var?
Nefesim kesilir, sarar dört duvar,
Varıp da kapımın, zilini ey yar!
Çal artık, açtı bak, mor lavantalar!

Çay koydum ateşe, tütüyor ocak,
Lavantalar topla, mis kucak kucak,
Gözlerime bakıp, içten ve sıcak;
Gül artık, açtı bak, mor lavantalar!

Radyoda sevdiğin, havalar çalsın,
Hasret çeken gönlüm, muradın alsın,
Bütün kötü günler, geride kalsın;
Sil artık, açtı bak, mor lavantalar!

Aşkı anlatalım, uçan kuşlara,
Haykıralım, ova, dağa, taşlara,
Mavi hayallere, yeni düşlere,
Dal artık, açtı bak, mor lavantalar!

Yanımdaysan yürür, bedenime kan,
Yüreğimi kaplar, coşku, heyecan,
Müptelanım senin, ezelden ey can!
Bil artık, açtı bak, mor lavantalar!

Gitme hoyrat ele, firaktan kaçın,
Savrulsun rüzgârda, kınalı saçın,
İkinci baharı, yaşamak için;
Kal artık, açtı bak, mor lavantalar!

29.06.2021
Muhittin Alaca