Mor Koyunların Çobanıyım

Şimdi yaylanın düzündeyim, köylüler çıkmış kotana
Yağmurdan
Soğuktan beni koruyan
Bıldır yaptığımız
Kepneğim sırtımda
Yıllardır
Sürü çobanıyım
Bu merda
Omzumda
Keçi kılından heybem
Etrafımda
Buram, buram kokan
Çiçekler var
Sadık dostum
Karabaşım
Sürüden uzaklaşan
Koyunları
Sürüye katıyor
Bu dağlarda efil, efil
Rüzgâr esiyor
Derelerden
Pınarlardan
Çağıl, çağıl sular akıyor
O görünen karşı köyden
Benim yavuklum var, sevdası
İçimi, yüreğimi yakıyor

Medrese, mektep görmeyen garip bir çobanım
Dert üstüne derdim
Kambur üstüne kamburum
Adına karakaçan dediğim
Boz bir merkebim
Dağarcığımda
Kertileşen tandır ekmeğim
Güvermiş azcık lorum
Bir kelle soğanım var
Ayretten
Onurum, şerefim
Tükenmeyen kederim
Birde şimşirden dertli, dertli çalan kavalım var

Yüreklere ateş koyan koygun, koygun meleyen
Kuzuları kınalı
Mor koyunların
Çobanıyım
Koyun meler kuzusuna
Kuzu meler anasına
Söz söyletmem çobanlığıma
Tutam, tutam sevda ektim
Duygu dolu kavalım var
Üflüyorum kavalıma
Doğanın koynundayım
Güneşli, dumanlı günlerde sevdam var bağrımada

Mehmet Çobanoğlu
22.01.2019
İstanbul