Mor - Kırmızı.. Şiiri - I Can

Mor Kırmızı! ! ..

Şimdi mor kırmızı bir akşam
Mor kırmızı bir ufuk
Ve mor kırmızı bir kumsal
Limanda büyük feneri aşan
Öfkesi derin dalgalar...
Biliyorum içinde
Ne derin girdapların var! ..
Daha dündü...
Gördüğüm en güzel bir düştü! ! ! ..
Çok uzun yıllar sonrasında
İlk mor kırmızı bir akşamda
Büyümüş bedenlerimizde
İçimizdeki çocuğun keşfiydi....
Masumluğuydu....
O başı okşanası
Yaramaz ve afacan
Ağaç dallarında ağzı meyve tutan
Şımarık küçük bir çocuktu...
Nasıl da büyüdü...
Büyütüldü.....
Yıllar nasıl da biriktirildi...
Su damlası kumsallarda
Bembeyaz köpüklerin yıkadığı
Sağanak umutlarda.....
Unuttuğum,
Acıtılmaktan korktuğum
Çok uzun yıllardır yokolduğum
Diğer yanım! ! ....
Mor kırmızı bir akşamın ufkunda...
Çok uzun yıllar bebeksiz kalan
Diğer yanım! ! .......
Dün yok...
Yaşanmamış..
Ağır sorumluluklarla,
Ya da zorlanmalarla
Yaşanmış...,
Gitmiş, bitmiş! ! ! ...
Belki yarınlar da yok..
Ya da;
Şu “an”....
Sen ve Ben...
Su damlası kumsallarımızda
“an”dilimi giden
Sen'siz....
Ben'siz...
Biz'siz.....
Sadece mor kırmızı bir akşamda
Başı okşanası
Yaramaz ve afacan
Ağaç dallarında
Ağzı meyve tutan
Şımarık masum bir çocuk....
Ve bembeyaz köpüklerinin yıkadığı
Coşkuyla kumsala vuran,
İçinde sevgi dolu bebekler
Umutlar...
Müebbetler..
Ve düşler...
Bana ait düşler...

Kalenin önündeki küçük ada; I CAN
20 Temmuz 2009/ Pazartesi, 22.05