Mor kazağından arındı menekşe

Geceye seni giydiriyorum
gökkuşağına beyazı
bakışım buharlaşıyor
düşlerimden taşan
deli dalga saçmaları
sen aşk, ben...

mor kazağından arındı menekşe
bataklık ellerimi de tutuyor
yitip yitip bulunuyorum
seviştiriyorum
okyanusla kendimi

kokunu dinliyor
güneşi ıslatıyor gözümdeki
paslı mavi, kırmızı çığlık
vurulup vurulup uçuyorum
yağmurlar tavşankanı

sesini soruyorum kimse tanımıyor
kaldırımlar ayak izlerini
ölüyor gecenin sığlığında
yalnızlığımla beslenen zaman

ateşler yakıyorum ölümden sokaklara
yanıp yanıp artıyorum