Mor Gözlü Padişah' a Şiiri - Ahmet Öztürk

Yeni bulutların zamanıydı yağışlar için
Zamanın en yorgun noktasında rastladım sana
Karanlıktan da karanlık bir hint prensiydin
Diş macunu reklamları gülüşünle apansız çıkıverdin

Kimdi, neydi demeden
iki göz odanın yer sofrası önümüzdeydi
sabahların uyku azraili bir melektin
haytaydın ulan bir o kadar da marur derviş
müzik ilacındı başağrıların için
farkında değildik yaşanan dört yıllık musikinin
sonbaharında demir alacağımızın
hem de arkamızı dönerek ağlayacağımızın

bambaşka adamlar geldi bu diyara
yoğurdular yoğruldular bire doğru
çoğu gece çayların buharı ve kırmızısında
her yol bire demiyormuyduk
hep bir olana
sabah ezanıyla mührü vuruyorduk

mor gözlü padişah oldun başın hep ağrıdı
hep müzik dinledin ve dinledik
fenerbahçede rıdvan vardı
başkası da yalandı
var olduğunu bilmek huzur kalesinin surlarıydı

dostluk nedir diyorlar
dostluktan da ötesini yaşadınız mı diyorum
seni sızılı bir gülüşle anımsayarak

dur kimsin demeden geldiğin seyr-ü hayatımdan
dur nereye demeden uzaklara gidiyorsun

var olduğunu bilmek hala o huzur kalesinin surları

04: 59

perşembe 24 Ekim 2002

Etiler- İSTANBUL