Mor Dağlar Şiiri - Sinan Karakaş

Yol verin yarime, gidem mor dağlar,
Çektiğim acıyı, bana sor dağlar,
Yüreği ateşten, daha kor dağlar,
Ben burda ağlarım, yar orda ağlar.

Acımı sen de duy, sen de duy dağlar,
Ben burda ağlarım, yar orda ağlar.

Bu bakışın beni, şok etti dağlar,
Engelin canıma, tak etti dağlar,
Derdimi artırdı, çok etti dağlar
Hasret bedenimi, yok etti dağlar.

Acımı sen de duy, sen de duy dağlar,
Ben burda ağlarım, yar orda ağlar.

Görüyorum sen de, hastasın dağlar,
Yarsız mı kalmışsın, yastasın dağlar,
Çok günler geçirmiş, ustasın dağlar,
Sende mi canına,kasttasın dağlar.

Acımı sen de duy, sen de duy dağlar,
Ben burda ağlarım, yar orda ağlar.

Bilmem ki kimlere, kızmışsın dağlar,
Çektiğin çileyi, yazmışsın dağlar,
Bu mezarı sen mi kazmışsın dağlar,
Adımın üstünü, çizmişsin dağlar,

Acımı sen de duy, sen de duy dağlar,
Ben burda ağlarım, yar orda ağlar.

Engel olma bana, artık dur dağlar,
Benim gibi sen de, hayal kur dağlar,
Hasretlik içimde gör ki ur dağlar.
Göğsüne göğsüne, şimdi vur dağlar,

Acımı sen de duy, sen de duy dağlar,
Ben burda ağlarım, yar orda ağlar.